Hoe het allemaal begon.

Mijn culinaire reis begon al veel eerder, bij  mama aan het fornuis.

Maar in 2002 begon ik mijn opleiding aan de hotelschool in Hasselt. Dit nadat ik thuis al een paar pogingen om te koken ondernomen had. Ik begon al snel met weekendwerk. Hier leerde ik dat de horeca niet voor iedereen is weggelegd. Ik leerde er hard werken en op mijn tanden bijten. Al snel kwam ik er op deze manier achter dat ik nooit nog iets anders zou willen doen dan koken. Ik had mijn ultieme droom gevonden.

Op een ijskoude morgen in februari 2010 kwam er pas echt een zware uitdaging op mij af. "Mijn restaurant", het veel bekeken en besproken programma op VTM, was het echte begin van mijn carrière. Afzien kreeg een heel andere dimensie tijdens deze beproeving. Ik werd er tot het uiterste gedreven, maar gaf niet op. Tijdens de laatste maand van deze toch wel leuke ervaring klaarde de hemel op. Ik leerde er enorm veel bij, zowel op vlak van koken, als op persoonlijk vlak.

In 2015 deed ik voor de derde maal mee aan de culinaire wedstrijd van "de Confrerie van Kortessems fruit en haar gastronomie". Dit werd mijn eerste persoonlijke overwinning. Ik ontwikkelde een sterke persoonlijke visie over de horeca. Elk geslaagd feestje, elk lekker gerecht, elke liter soep, elke glimlach na het proeven van een gerecht zijn persoonlijke overwinningen. Dit alles maakt dat ik kook met hart en ziel, elk bord is de moeite waard en is even belangrijk.

De Smooksjuur

Een nieuwe bladzijde werd omgeslagen en in april 2016 opende ik de Smooksjuur.

"Langsheen de Hasseltsesteenweg op nummer 140, in de hoeve van zijn grootouders, opende Marco Buttiens (27) afgelopen weekend zijn eigen horecazaak met de veelzeggende naam ‘De Smoôksjuur’ (dialect voor smaakschuur). De publieke belangstelling was erg groot. De bezoekers konden genieten van een erg verzorgde receptie. Marco en een team van medewerkers zorgden er voor dat alles feilloos verliep." (artikel uit HBVL)

Met veel passie en overgave verzorgde we feestjes op locatie. Van een trouwfeest in de plaatselijke boomgaard tot een bedrijfsbarbecue vanuit mijn rolstoel na een voetbreuk. Van een babyborrel "brunch" met een gigantische pannekoekentaart tot een gastronomisch diner voor de mensen van VOKA. Van een kerstfeestje voor 6 personen met een wel heel uitgebreide menu tot een pensioenfeest vlak na de waterellende van juni 2016. Elk feest even belangrijk, voor iedereen de best mogelijke service.

Ondertussen groeide de Smooksjuur uit tot "the place to be" voor afhaalmaaltijden in Kortessem. Onze automaat is voor vele mensen niet meer weg te denken uit onze gemeente.

De winterbarbecue

Het concept winterbarbecue ontstond in een periode waar iedereen inventief moest zijn.

Tijdens de coronaperiode viel bijna alles stil. Er mochten geen feestjes meer georganiseerd worden. Zo bleef enkel de verkoop van onze maaltijden in de automaat verder draaien. 

Toen het duidelijk werd dat we nog enige tijd moesten gaan rekening houden met deze pandemie, moesten we wel heel inventief gaan zijn.

De winter stond voor de deur en de restaurants bleven dicht. Plots kreeg ik het zotte idee om mensen barbecue te laten afhalen. Samen met een van mijn beste kameraden, installeerde we de barbecue voor de deur. De eerste keer nog letterlijk onder de sterren, maar al snel werd duidelijk dat er meer nodig was.

We leende grote parasols, plaatste een vuurkorf en met alles wat er voor hande was maakte we het ongelooflijk gezellig.

Vooral de zelfgebakken bloempotbroodjes en de smokey ribs die lakte met een saus op basis van onze Loonse trots, vielen enorm in de smaak. Het feit dat men een praatje kon maken aan onze barbecue, wat toen bijna onbestaande was, zorgde voor een unieke sfeer en beleving.

Al snel moesten we alle zeilen bijzetten om de vraag naar onze winterse barbecue gerechten bij te houden.

Nadat we de feestdagen achter ons gelaten hadden, schakelde ik nog een versnelling hoger. Als er niet gereisd mag worden brengen we de wereld gewoon naar Kortessem, dacht ik. Onze klanten konden genieten van barbecuegerechten uit onderandere Australië, Korea, Zuid Afrika, Argentinië, India, Amerika, ...

Maar winterbarbecue kan natuurlijk maar in 1 van de 4 seizoenen. Dit betekende dat er opnieuw een zot idee uit de bus moest komen.

Het Smookwienkelke

Steekproducten en een broodjesbar, zot genoeg?

Dit uniek concept is ontstaan uit mijn voorliefde voor ons dorp, onze streek en onze provincie. Men zou verwachten dat ik mij dan vooral richt op toerisme, maar niets is minder waar. Ik ben er namelijk van overtuigd dat veel van mijn dorps- en streekgenoten de mooie producten, die onze streek te bieden heeft, niet allemaal kennen. Ik zie het dan ook als mijn taak om deze topproducten te laten proeven en ontdekken.

Tot 1983 was er in ons "wienkelke" een nostalgisch café genaamd "bij Lucienne", uitgebaat door de tante van mijn grootvader. Het barmeubel achter de toog hebben we kunnen bewaren en opknappen. Enkele oude tegels hebben we terug zichtbaar gemaakt. "doùë hùbbe de soldaote nog op gedaa'sd" zei mijn grootvader altijd. Met de fruitkisten van op de boerderij maakten we een groot rek voor de streekproducten. De oude plukladders dienen nu als luster en onze toog is gemaakt van oude fruitpaloxen. Nostalgische muziek uit de fifties & sixties zal weerklinken van de langspeelplaten die we vanonder het stof haalden op zolder.

We proberen om het gevoel en de sfeer van een Vlaams kruidenierswinkeltje terug bij u boven te halen.

Tot slot kan u bij ons ook terecht voor belegde broodjes. Om dit perfect in ons winkeltje in te passen, worden de broodjes belegd met kwaliteitsvolle streekproducten of huisbereide specialiteiten. Dan denk ik vooral aan Vlaamse producten en gerechten die hip waren in de tijd van mijn grootouders.

In 100 jaar van Trien naar Marco

Al meer dan 100 jaar ondernemen wij met onze familie op deze uniek plek.

Vroeger waren er honderden cafés in Kortessem. Mensen hadden nog geen tv en sociale media bestonden nog niet. Er werd veel gepraat, gedronken en gefeest. Zo opende Henri Nijs reeds rond het jaar 1920 samen met Catharina Smets "Trien", weduwe van Buttiens Gustaaf en mama van Marie Buttiens, een café langs de Hasseltsesteenweg. 

Henri Nijs was toen brouwer bij de laatste Kortessemse brouwerij "De Klok" gelegen op de hoek van het kerkplein en de Omstraat.

Later zou Marie zich ontfermen over de boerderij en halfzus Lucienne Nijs werd waardin in het café ‘Bij Lucienne’.

In dit gezellig dorpscafé van Lucienne ‘Van Neske’ viel altijd wat te beleven. Enkelen herinneren zich zeker nog dat dit in de jaren 60 het clublokaal was van de Kortessemse CVP, de Leemcrossers en de Middenstand.  De  vergaderingen waren er zelfs zo boeiend dat men zelden dezelde dag nog thuis kwam. Het interieur van het cafeetje was sober ingericht, met oude keramische tegeltjes op de vloer, houten lambrisering tegen de muur en een eiken voortoog. Hierachter een groot houten barmeubel voor bierglazen en wat lekkers. Wanneer Lucienne in 1983 met pensioen ging, werd het café gesloten, maar werd er nog lang onder het hoedje getapt.

In het verlengde van het café lag de kleine boerderij van haar halfzus Marie. Het was een dorpsboerderij met wat koeien, varkens, kleinvee en streekfruit, zoals er meerdere in de buurt lagen. Mijn grootvader, Jef Buttiens, alias 'Jef van Trien van de Bot', zette de boerderij verder. Tot op 93-jarige leeftijd plantte bompa nog aardappelen, prei, wortelen en kolen. Ikzelf speelde er op het hooi en hielp mijn grootvader soms op het veld of in de stallen. In het voorjaar zaaiden we bieten en aardappelen, In de zomer plukten we samen kersen en rode bessen en in de herfst werden de bieten gerooid en opgeslagen.

Nog eens 100 jaar is de doelstelling!

Een droom die uitkomt!

Al van in het prille begin droomde ik ervan om te koken voor onze grootste sporthelden.

Tijdens de Corona periode hielp ik de hotels van Stayen uit de nood. De eetzaken waren er gesloten, maar de hotelgasten moesten wel voorzien worden van een verse maaltijd. Nadien kreeg ik de vraag om ook voor sportploegen te gaan koken die er passeerde. 

Ik had totaal geen idee wat er op me ging afkomen en al snel volgende er een eerste opdracht. In juni 2022 mochten we de Nationale selecties U23 ontvangen, van België en Schotland. 

Al heel snel volgde vier wielerploegen voor de Baloise Tour. Onder andere Tim Wellens, Mads Pedersen en Jasper Philipsen passeerde langs ons buffet. Van rustig beginnen was er dus geen sprake.

Voor ik het goed en wel besefte was de voorbereiding voor het nieuwe voetbalseizoen in volle gang. Ik maakte kennis met onze tuisploeg STVV en al snel werd ik opgenomen in de groep.

Dat eerste jaar Kookte ik ook voor tal van uitploegen. Vooral AA Gent en Hein Vanhaezebrouck zijn me bijgebleven. Zij vonden het ontvangst en de maaltijden bij de beste van België. 

Tussendoor kregen we bezoek van de Nationale handbalselecties van Kroatië en Griekenland. Ook waren de renners van Alpecin-Fenix vaste klant in het Hof Van Stayen. Renners als Mathieu van der Poel, Tim Merlier, Quinten Hermans en Gianni Vermeersch passeerde de revue.

Aan het begin van seizoen 2023/2024 besliste ik om exclusief te gaan werken voor STVV. Op deze menier kon ik mij meer verdiepen in de noden van de spelers en de sportvoeding naar een hoger niveau brengen.